Zondag 19-10-2014

Volgens mij is er iets met de site van dit reisverslag, het lukte gi avond niet om wat te verzenden dus alles weer weg....het is nu 06u15, net wakker maar kan nog even schrijven.
Gisteren ben ik met Miel en Olav, na t onbijt naar t ziekenhuis gereden voor visite, het is vrij rustig op straat, het is zondag. Ook in t ziekenhuis rustig. Op de afd liggen nog een aantal patiënten en nadat de dokteren hen hebben gezien en besproken lijkt het alsof na ontslag er vandaag nog 3 patienten totaal overblijven op onze afd, in huis ligt er nog 1 op de interne afd., dat regelt dr Jacky verder. De dokters lopen ook nog even langs wat potentiele patienten en ik bevoorraad de afd nog even. Dan terug naar t hotel en vertrek van iedereen in auto en bus naar Natsepa. We mogen gebruik maken van privestrand van de fam van de gipsmeester Tim,cordinator van het plastisch project van de SSVA. Een half uurtje rijden naar het privestrand: mooie overkapping erbij, waar je kunt zitten en wat te drinken kunt kopen. We hebben al trek en er is een dame die warme zoete maiskolven verkoopt, heerlijk! Bram, Marinda, Suzan, Olav en ik gaan de zee in, veel stenen, helaas niets te zien per snorkel maar wel lekker ontspannen en heel zout. We hebben wel bekijks. We lopen met zijn allen naar het deel van Natsepa, waar op een lange rij allemaal vitrines en tafeltjes en zitjes zijn, om een geschikte dame te vinden die roedjak voor ons maakt. Dat lukt, een mooie oude, grotendeels tandeloze dame laat zien hoe het gaat. Eerst zout op een schotel, dan asem ( tamarinde), katjang( vliespinda) gula Saparua, soort Javaanse suiker , wat stukjes vrucht en dat alles met de vijzel door elkaar, indien gewenst wordt het pedis gemaakt met pepertjes. Dat op een plastic bordje en een satéprikker en smullen maar, omdat er nog vocht overblijft krijgen we nog wat. Olav geeft de dame spontaan een kus op t voorhoofd. We gaan terug naar strand en Olav, Bram en Suzan, Agus en Marinda willen nog een ritje op de bananenboot...ja dat kan ook hier! Het lukt ze toch niet erop te blijven zitten!
In het verblijf van de eigenaren van het strand even afspoelen in de mandibak. We gaan naar Paso, de oogkliniek van de SSVA, bekijken, Miel en Hennnie hebben even in de auto een dutje gedaan.
Frits leidt ons vol trots rond.in de oogkliniek. Mooi gebouw, keurig, schoon. Ik herken wat nachtkastjes die vroeger in ziekenhuis in Vlissingen stonden ( die container is wel aangekomen ooit) .
Voor de oogkliniek is de weg afgezet i.v.m straatraces. Er is veel bekijks en lawaai, lijkt geen echte race maar een legale wijze om even lekker hard te rijden.
We bezoeken nog een enorme lawaaierige mall, waar mooie huizen staan die je kunt laten bouwen, te koop met en zonder inrichting. De dames onder ons willen wel even shoppen, de heren gaan naar de coffeeshop, ze hebben er heelrijke cappucino met in het schuim een dierensnoet gemaakt. Daarna in de file naar t hotel terug. We zien Julia weer die was naar de kerk en op familie bezoek in Kilang vandaag. Na opfrissen in t hotel gaan we naar Amahusu met de auto's, eten aan het water. Het is er rustig, stil en geen muziek en het eten is natuurlijk, heel saai weer prima! We zitten er wel weer even in heel pikkedonker maar ook dat went, geen paniek. Wat een lekkere vrije dag!
Maandag weer aan de arbeid! Tot nu toe 44 ingrepen en onderzoeken gedaan