Donderdag 23-10-2014

We zijn al vroeg op pad. Om half 8 in de auto naar ons werk. Toen we opstonden regende het weer behoorlijk maar nu is het net droog. mMarlon onze chauffer deze 2 weken is ook steedsop tijd en als we met het hele team op pad gaan hebben we de auto en een grotere bus. Die bus zou in Nederland allang zijn afgekeurd, roest, plastic raam i.pv. Ruit, maar het rijdt en we komen waar we willen. Vandaag weer een uitdagend aantal patienten, " 12 maar" . Dr Jacky is ook weer terug , die had een conferentie in Bali 2 dagen. Hij heeft , heel attent, voor Miel weer mokken meegenomen van de Balinese Starbucks, leuk! Dr Jacky opereert mee, een breuk in combi met een urologische ingreep door collega dr Olav en nog een ingreep samen. Ik loop visite met dr Miel en br Thijs , ook in de " buitengebieden" de chirurgische afd. Mannen, vrouwen, waar ook een kind ligt geopereerd door ons. Grappig da bezoekers altijd hun schoenen, meestal slippers uit doen bij de deur van de afd. Alvorens de afd op te lopen, de verpleegkundigen lopen wel op schoeisel. De witte uniformen die ze dragen zijn volgens mij nog van veel dikkere ( kunst) stof dan de onze in Nederland alsof het al niet warm genoeg is hier. Zo,zie je ook gerust mensen met een vest of jas terwijl dat mij volkomen onnodig lijkt...we hebben veel belangstelling van de verpleegkundigen op de afd. Bij de wondverzorging, het inkorten van een drain of geimproviseerd een hoogopgaand klysma geven. Men giebelt en giechelt en lacht mij uit, zo ouderwets een klusman, dat geven ze nooit meer,hebben ze niet , ze gebruiken alleen nog dulcolaxzetpillen. Ik heb in Goes disposable pincetten bewaard van metaal en men is er hier dol op. Of ik ook geen schaar heb voor de zusters van de afd. Nee! Die houd ik mooi zelf.
Vandaag is er een patient van ons die problemen heeft met de buik en de chirurg is in consult en gaat dhr openmaken om te bezien wat wr mis is omdat darmen van patient niet goed op gang komen, vervelend, nog het meest voor de patient naturlijk want die knapt maar niet op. Na de ingreep, gelukkig heeft de pat geen stoma maar wel een fors grotere buikwond, een drain en gaat hij naar de echte ICU naast ons. Helaas zijn herstel zal nog wel lange tijd vergen. Leuk dat als ik niet zelf op de uitslaapkamer ben, de Ambonese colega's daar nu al zelf een keer bloeddruk, pols en satuaratie meten , een kain en hemd buiten aan fam gaan vragen met een fles water en een rietje( pat moet veel drinken) en dat dan aan mij doorgeven zodat ik dat kan noteren, samen kleden we patient weer aan op de brancard. Er is echt sprake van samenwerking. Zelf controleren ze hun eigen patienten behalve saturatieqcontrole en zuurstof bril in de neus niet. Vaak is er veel lawaai op de uitslaapkamer, er wordt gezongen , radio aan, ook keihard op de OK als de operateur dat graag hoort en daartussen liggen dan heel stil de patienten te bekomen van een ingreep, ' t is even wennen en net kermis soms. Patiente gaan van brancard op brancard en pas op de afd dan in een bed. Er staat 1 bed op de uitslaapkamer maar dat is voor personeel.....elke dag ligt er wel iemand op, of zit er bijv het zoontje van de gynaecoloog een halve dag op en rond, volgens mij heeft hij op dinsdag een papadag, maar dan op het werk,de oppas.niemand vind dat vreemd hier.. Vandaag opereren ze zelf ook 7 patienten en wij 12 dus af en toe is er een tekort aan brancards omdat het transport naar de afd terug wat stagneert. Meestal is OK programma van het van het zieknhuis zelf om 14 uur klaar: iedereen weg en dan moet ik het allemaal zelf doen op de uitslaapkamer. Geen probleem, bijna alle patienten zijn geopereerd met een ruggeprik , dus verder wakker en dr Bram en Marinda zijn altijd in de buurt indien nodig.